شین مثل شعور

به نام خداوند گیاهانی که عاشق نورند

این نوشت را با دلی تنگ نوشتم

شما امّاآنگونه که می‌خواهید بخوانید :

گونهای نیکوکار !!

دوستت دارم

آنگونه که تو بی نام نشان بودن را

گون‌های نیکوکار

اگر چه بى نام و نشان

اگرچه باد زیر و رویشان کند

از ترس خدا

چیزی برای ابراز ندارند

آنها که اگر غائب باشند گوزنها هم سراغشان را نمی‌گیرند

و گرگها دلشان برایشان تنگ نمی‌شود

و وقتى حاضرند ؛ راسوها هم

اگرچه زیر سایة آنها بیارامند و در خواب خوش خود ، ماری را به صلابه بکشند !

باز یادشان نیست که این چراغهای همیشه خاموش

برای کدام شب بی مهتاب ، سوسو خواهند شد

تاریکى و دود !

تنها این شعله است که می‌داند گون چند بخش دارد !

و « نان » حتی ، عطرش را از خاکستر آنان دریغ خواهد کرد