بسم الله الرّحمن الرّحیم
با سلام به همه
منم که برسر دارم مگر نمی‌بینید؟!
« قرار » برده قرارم مگر نمی‌بینید؟!
پر از سکونِ سکوتم مگر نمی‌دانید ؟!
گواه : چوبه‌ی دارم ... مگر نمی‌بینید؟!
برای گفتن ناگفته‌های خود چندیست
که شوق و ذوق ندارم مگر نمی‌بینید؟!
قلم دو دست مرا با نگاه خود بسته‌است
که بدعتی نگذارم مگر نمی‌بینید؟!
اگرچه ذره‌ام امّا به لطف همّت خویش
بر آفتاب سوارم مگر نمی‌بینید؟!
به دستهای پر از پینه‌ام نگاه کنید
شکسته کوک سه تارم مگر نمی‌بینید ؟!
چو ابرهای سترون هنوز منتظرم
که چند بیت ببارم مگر نمی‌بینید ؟!
تاریخ : دوشنبه 91/12/14 | 5:40 عصر | نویسنده : زین العابدین آذر ارجمند | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.