شین مثل شعور

هوالمحبوب 

دست بسته

دوباره دست مرا چشم یک نفر بسته        

دوباره از چشمم اشک ، بار بر بسته

به خاک پایش سوگند می‎خورم ، هرچند      

که در بروی من زار در به در بسته

 نبسته تیغ به خود گل ز خار در این باغ      

که خار انگار از گل به خود سپر بسته

 و هرچه سعی در این دام بیشتر کردم     

 به روی من شده این بسته بیشتر بسته

ـ : مگر نمی‎دانستی که آسمان خود را      

دریغ می‎کند از مرغهای پر بسته

تویی تو ، تنها شمعی که در شب دیدار      

به قتل تنها پروانه اش کمر بسته

 شهید خواهی شد تشنه ، غرق خون ، بی سر      

به من غمت این را گفته است سر بسته !

و « عشق»  اسم عبور است « عشق » اسم شب است     

 شبی که اشک شما راه بر سحر بسته