شین مثل شعور

بسم ربّ الرّبیع

ای نور چشم آینه ها باغ را ببین !

بر شاخه ها صدای تو تکثیر می شود

صدای پای بهار روشن و پاک در کوچه پس کوچه های ذهن شهر به گوش می رسد ؛ باز این مائیم و این مانور رستاخیز و قدرت نمایی آن « بارئَ النّسََم » . گویا شاخه ها که ترک بر می دارند دم « یا ذا الجلال والاکرام » گرفته اند و باران، این فرشته شوینده غبار غفلت از باغ ، دارد به رسالت دیرینه خود چه زیبا عمل می کند

« بهار » تجلّی قلب مؤمن است گویی که در آن بیم و امید و شادی و غم مساوی موج می زند ... بیم اینکه مبادا سال ماضی را آنگونه خدا ربّ العزة می پسندید به سر نیاورده باشیم و امید به رحمت بی انتهای او که سال آینده را توفیق عبودیت یابیم ... غم فاطمیه و ستمی که بر آل الله رفت و شادی مژده ی آن غائب از نظر که در بهار خواهد آمد ...
و چه توفیقی بالاتر از این که اسم مان را ـ تا اینک ـ در طومار اقامه کنندگان نماز آنهم نماز جمعه نوشته اند ،خدا را شاکریم به خاطر این توفی

عزیزان  ( مخصوصاً پارسی بلاگیها )

عیدتان مبارک

ایّام فاطمیه هم تسلیت

مأجور باشید

ان شاء الله خداوند کریم توفیق بندگی خودش را به همه ما مرحمت فرماید