سلام. با تشکر از مطالب زيباي شما، لازم ديدم درباره نظرات گذاشته شده بر اين پست ديدگاهي بزارم.
بنده هم وبلاگ نويس هستم و البته اکنون به ساخت سايت ها و انجمن هاي مختلف رو آوردم.
درطول اين مسير گاها با مشکلاتي هم روبرو ميشدم، از جمله همله هرزنامه ها. هرزنامه هايي که سعي بر سرد کردن من و دور کردنم از راهي که انتخاب کرده بودم داشتند.
مدتي گذشت و حقيقت اينچنين آشکار شد که در آخر: افرادي با اخلاق و درستکار در کنارم جمع شدند و هر کدام از آنها تبديل به استادي شدند و اينک در کنار هم از بزرگترين هاي رشته ي خود هستند.
و اما شخص هرز نويس، در خشونت خود غرق شد و گمراه از حرکت باز ايستاد و از موفقيت ها باز ماند. (او تنها شد)
من اينگونه نتيجه گرفتم که يک مدير بايد بنويسد براي شاگردان امروز و استادان فردايش و يک منتقد هم بايد انتقاد کند و برود تا باز نماند و گمراه و تنها نشود.