پيام
+
به نام خدا
*يك پيام اضطراري*
توجه!
الآن يكي گفت:* « ما نماز مان را خانه مي خوانيم »!*
نماز نخواني كه ديگر چيزي ازت نمي ماند!
بله خانه *مي خوانيم!* مثل انشاء كه ميخوانند امّا...
*خدا چيز ديگري ميخواهد مي خواهد او را در خانهاش ملاقات كنيم و با او حرف بزنيم . نه اينكه حرفهايش را بخوانيم!
قرآن حرف خداست ، ما هم در نماز حرفهاي خودش را برايش ميخوانيم
آقا نخوانيم!
با او حرف بزنيم
مفهومه؟
احسنت*
.

*خون شهدا*
92/6/14

تشنه...
مفهوم نيست!!
« لنگرودي »
به نام خدا . مفهومش اين است : برخي « نماز » را فقط مثل يك متن كه مفهومش را هم نمي دانند مي خوانند . در حاليكه بايد در نماز با خدا حرف زد و آنچه به عنوان حمد و سوره و اذكار نماز است از طرف خودمان به خدا بگوييم و حرف دلمان باشد . وقتي مي گوييم اهدنا الصّراط المستقيم واقعاً خدا را خطاب قرار داده و از او عاجزانه بخواهيم كه ما را به راه راست هدايت كند و ...
تشنه...
ممنون...مفهوم شد..@};-
واعظ خويش
لطفا بيشتر توضيح بدبد
« لنگرودي »
به نام خدا . فرض كنيد به شما متني بدهند و بگويند كه آن را براي كسي بخوانيد . ( يك متن انگليسي و يا عربي ) شما توانايي خواندن حروف انگليسي را بلد باشيد ولي مفهوم كلمات را ندانيد و آن متن را براي آن فرد بخوانيد ، آن فرد كه مي داند اين كلام حرف دل خودتان نيست و داريد متني را كه ديگري گفته برايش مي خوانيد و خودتان معني آن را نمي دانيد (اگرچه متن بسيار عاشقانه و جالب باشد هيچ اهميتي براي او نخواهد داشت
« لنگرودي »
(بلا تشبيه ) خدا از باطن ما خبر دارد . كساني كه نماز را مانند انشايي كه مجبورند روزي 17 ركعت آن را براي كسي بخوانند ، مي خوانند ، از آن خسته و دلزده ميشوند ولي اگر معنيش را بدانند و وجدان كنند كه اين واقعاً خواسته خودشان است كه دارتد از خدايي كه مي تواند خواسته شان را به انان بدهد مي خواهند ؛ با خدا رابطه پيدا كرده و با او واقعاً *حرف مي زنند* و مورد توجهش قرار مي گيرند. به اين، حضوز قلب مي گويند
واعظ خويش
تشکر از توضيحتون بژگوار
« لنگرودي »
به نام خدا . سلام . يا حق
« لنگرودي »
سلامٌ قولاً من ربّ رحيم . بي نهايت هيچ گاه تكراري نمي شود . كسي كه با بينهايت در ارتباط است هيچ گاه در تكرار نمي ماند . ما در ارتباط نيستيم . فتبصّر