پيام
« لنگرودي »
92/11/9
قافيه باران
سلام بر شما...مطلب خوبي بوذ... جناب ارجمند امير المومنين عليه السلام در نهج البلاغه از شيطان تعبير به فرشته اي که از بهشت رانده شده کردن؟؟ يعني تعبير فرشته بکار بردن؟؟ چون نص قرآن اين هست که شيطان از طايفه جن هست...وتعبير ملک نشده...
« لنگرودي »
به نام خدا . سلام . خطبه قاصعه را ملاحظه بفرماييد : در نهج البلاغه در" خطبه قاصعه" از امام علي عليه السلام به هنگام نکوهش کبر و خود برتربينى چنين مي‌خوانيم:« « فاعتبروا بما کان من فعل اللّهُ بابليس اذا احبط عمله الطويل و جهده الجهيد، و کان قد عبد اللّهَ ستة آلاف ..عن کبر ساعة واحدة فمن ذا بعد ابليس يسلم على اللّهِ بمثل معصيته؟! کلا ما کان اللّهُ سبحانه ليدخل الجنة بشرا بامر اخرج به منها ملکاً ان
« لنگرودي »
حكمه فى اهل السماء و اهل الارض لواحد؛ پند و عبرت گيريد به آنچه خداوند با ابليس رفتار کرد، در آن هنگام که اعمال و عبادات طولانى و تلاش و کوششهاى او را که شش هزار سال بندگى خدا کرده بود ... به خاطر ساعتى تکبر ورزيدن بر باد داد، با اين حال چه کسى بعد از ابليس مىتواند از کيفر خدا در برابر انجام همان معصيت مصون بماند؟ نه، هرگز، ممکن نيست خداوند، انسانى را به بهشت بفرستد، در برابر کارى که
« لنگرودي »
به خاطر آن فرشته اى را از بهشت رانده است. حکم خداوند در باره اهل آسمان و زمين يکى است» ( نهج البلاغه/ خطبه 192).
قافيه باران
بسيار ممنون از پاسخ کامل شما...
« لنگرودي »
اگرچه مي دانم خودتان با نهج البلاغه آشنا هستيد ؛ حتماً اين نكته مغفول مانده بود . يا حق
قافيه باران
بزرگوارين سپاسگزارم.
« لنگرودي »
.
