شین مثل شعور

بسم الله الرّحمن الرّحیم

داشتم فکر می کردم چه راهی برای کار فرهنگی می‌توان انتخاب کرد که هم کم هزینه باشد و هم افراد بیشتری را در بر بگیرد و ...  به فکرم رسید « تریبون نانوایی » و ظرفیت آن مغفول مانده !

بله ! ... نانوایی ! ... در هر شهر کلّی نانوایی وجود دارد ... گمانم قانون می گوید در هر شهر برای هر 2000 نفر باید یک نانوایی باشد . در فاصله 300 متری از منزل ما از چند ( جهت) حدوداً 7 تا نانوایی هست . نانوایی هایی که هم صبح و هم عصر نان پخت می کنند ، تابلو اعلانات خوبی هستند

یادم می آید که  در گذشته معروف بود خانمها که در صف نانوایی می‌ایستند خیلی چیزها را به هم می رسانند ( و داستان یک کلاغ ، چهل کلاغ پیش می‌آمد ! ) الآن که جمعیت زیاد شده و خیلی ها مهاجر هستند و کمتر همدیگر را می شناسند برای حرف زدن زیاد وقت نمی گذارند ولی در صف که ایستاده اند فراق بالی ایجاد می شود که چیزهایی را بخوانند از جمله آگهی فوت و ...

چرا ما از این موقعیت برای کار فرهنگی استفاده نکنیم .  با نوشتن یک تراکت که 150 تومان پولش می‌شود و چسباندن آن بر روی شیشه نانوایی می‌دانید چند نفر از مردم آن را می‌خوانند و اگر تأثیر گذار بود در خانه ها خبرش را می برند !

ظرفیت تریبون نانوایی ها خیلی زیاد است . هفته ، معنای آیه ای از قرآن ، نوشتن از مضرّات ماهواره ، نوشتن اهمیّت حجاب ، زدن عکسهای تأثیر گذار از جنایات داعش و ...

درخواست کمک برای انواع و اقسام امور خیر ، دادن هشدارهای بهداشتی، یادآوری قوانین اجتماعی ، مرور سبک زندگی اسلامی و ...

عزیزان فرهنگی کار ! ... بشتابید که غفلت موجب پشیمانی است . با رئیس صنف نانوایی‌ها هماهنگ کنید و در نانوایی‌های محل خودتان راهنمای مردم باشید . برای شروع هم مسابقه‌ای ترتیب دهید با چتند تا جایزه ایرانسل

یقینا ً افراد خیّر خوش فکری پیدا می‌شوند که هزینه‌های ناچیز این کار فرهنگی را بدهند

اگر ایدة قابل اجرایی دارید به ما برسانید تا ما هم استفاده کنیم

یا حق