شستشوی دیدار ! - شین مثل شعور
سفارش تبلیغ
صبا ویژن

شستشوی دیدار !

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلام مجدد

http://uld.parsiblog.com/Files/84cdf94851ce9b71fd76b014f34e29d9.jpg

 

اسمش را چه بگذاریم خوب است ؟!

ایستگاه آخر ؟!

حمام آخر ؟!

شستشوی ساده آخر ؟!

آخرین شستشو ؟!

شستشوی دیدار ؟!

...

اسمش را هرچه بگذاریم چندان فرقی ندارد

امام علی ( علیه السلام ) در نهج البلاغه می‌فرماید : و ما اکثرَ العبر و اقلّ الاعتبار

عبرت چقدر زیاد است و عبرت گیرنده چقدر کم !

اینهایی که دور و بر این جنازه جمع شده‌اند در اصل ( احتمالاً ) خدا این جریان را پسش آورده که « عبرت » بگیرند ولی اینها مشغول آه و ناله و زاریند برای اینکه دیگر او را نمی‌بینند و چه و چه و چه !

یکی از احساسهای قوی در انسان حس « دوست داشتن » و « دوستداشتن اینکه دوستمان بدارند ! » است و شاید یکی از فایده های « این حس »این باشد که از یادمان نرود روزی خواهد رسید که تنهای تنها با اعمال مان ( تنهایی ) به طرف آینده ای که خودمان برای خودمان ساخته ایم حرکت خواهیم کرد ، و همانطوری که وقتی اینجا کسی را دوست داریم فراق او برایمان سخت است آنجا ناگهان فراقی به نام « مرگ » پیش می‌آید که از همه‌ی آنچه و آنکه دوست داریم باید جدا شویم ، بنابراین غصه‌مان می‌گیرد و کمی به فکر خودمان می‌افتیم و مقدمات این سفر را کمی هم شده آماده می‌کنیم .

هنگام این  شستشوی ساده آخر ، واقعیّت بزرگی را با تمام وجود لمس خواهیم کرد که : « فرصت ما هم تمام شد !! » و چقدر زود تمام شد . آنجاست که حصرت فرصتهای از دست رفته مانند خوره روحمان را خواهد خورد

 واین ، برای کسی که عادت داشته از این ‌و آن « غربونت برم » و « فدات بشم » را بشنود واقعاً تلخ و سخت خواهد بود

برادر من ! ... خواهر من !

هر مطلب و عکسی که ما در وبلاگمان قرار دهیم و یک نفر با دیدن آن به گناه بیفتد ، در پرونده ما هم نوشته خواهد شد .

عکسهای زیبای زیادی هست که هم نگاه دیگران را جذب می‌کند و هم استفاده از  آن گناهی ندارد

اگر ما کسی را به نگاه کردن به عکسهای مسئله دار عادت بدهیم ، او بعد از عادی شدن برایش ( در محیط وب ) در کوچه و خیابان به دختران معصوم ما نگاه حرام می‌کنند آنوقت ... تو خود حدیث مفصّل بخوان از این مجمل ! ( من با دختران هرزه کار ندارم ) عده‌ای در آتشی که با همین عکسها فراهم کرده‌ایم خواهند سوخت .

به این می‌گویند اعمال ما تأخّر که شخصی اگر خودش مرده باشد ولی کاری ( حال خیر یا شرّ  ) به کسی آموخته باشد ثواب و یا عقابش در پرونده اعمال یاد دهنده هم ثبت می‌شود .

و اگر عبرت بگیریم بصیر می‌شود و کسی که بصیر شود فهم حقیقی خواهد یافت و کسی که بفهمد خواهد دانست

آنگونه که امام علی ( علیه السلام ) در نهج البلاغه می‌فرماید  : مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ وَ مَنْ فَهِمَ عَلِم‏

فتبصّر . یا حق 

 




تاریخ : دوشنبه 92/3/20 | 2:45 عصر | نویسنده : زین العابدین آذر ارجمند | نظر

  • paper | سبزک | تبلیغات متنی