شین مثل شعور

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلام بر راهیان مملکت « رضا » بر رضای محبوب متعال

طاعاتتان مقبول درگاه آن که « یگانة بی همتا » است

نگاهی نو به فرازی از یکی از دعاهای ماه رمضان (7)

اللهمّ ادخل علی اهل القبور السّرور اللهمّ اغنِ کلّ فقیر اللهمّ اشبع کلَّ جائع ، اللهمّ اکسُ کلّ عریان ، اللهمّ اقضِ دینَ کلّ مدین ، اللهمّ فرج عن کلّ مکروب ، اللهمّ ردّ کلّ غریب ...

خدایا هر « دور افتاده‌ای را برگردان  »

معانی‌ای که از این فراز به ذهن آدم می‌رسد :

1- ظاهر دعا یعنی اینکه : خدا هر غریبی را به وطن بازگردان

2- در نیت نماز می‌گوییم ( مثلاً ) سه رکعت نماز مغرب می خوانم « قربة الی الله» این قربت یعنی نزدیکی و غربتی که در این دعا است یعنی « دوری ، بُعد » چه اشکال دارد اگر هنگام خواندن این دعا از خدا بخواهیم : خدایا هر کس که طعم لذت « قرب » تو را نچشیده و راه را عوضی رفته و به سوی دیار فراموشان راه می‌پیماید ، برگردان و به سرزمین نور و عطر و لبخند قرب خود برسان . آنانکه با گناه صبح را به شب می رسانند و شب را به روز ، باید تعجب کرد که گنهکاران چگونه شب به خواب می روند ( نمی‌ترسند که در خواب مرگشان برسد و بدون توبه به دیار باقی بشتابند ؟! )

3- این معنایی هم که می خواهم بگویم شاید خیلی از ذهن دور باشد امّا برای اهلش زیاد بعید نیست !! :

به قول حافظ : تو را ز کنگره عرش می زنند نفیر / ندانمت که در این خاکدان چه افتاده است

خدایا مرا به مقامی که در آن بودم و از آن تنزّل یافتم و اسیر کدورت جسم و نفس شدم برگردان ! مرغ باغ ملکوت را به خاک و خاک بازی چه کار !
در آیه ای‌از قرآن می‌خوانیم : مَن کانَ یرجو لقاء الله فان اجل الله لآت ( آیه 5 سوره عنکبوت )  یعنی : هر کس امید به دیدار خدا را دارد ( به او مژده باد که ) اجل خدا قطعاً خواهد آمد !

و مرگ چه لذت دارد برای آنان که تشنه لقاء الله هستند ؛ پس : اللهمّ ردّ کلّ غریب ... خدا یا این غریب درمانده از لقاءت را به لقاءت برسان 0 ( آمین )