شین مثل شعور

به نام خدا

گلهای حقیقی را در میان گلهای مصنوعی و پلاسیده در یابیم

اگر شخصی بخواهد پیاده از صحرای سوزانی بگذرد بیشترین نیازش به « آب و غذا » است

سنگینی کوله پشتی انسان در چنین سفری باید از مایحتاجش باشد

اگر در چنین سفری انسان آنچه نیاز ندارد را به دوش بکشد و با خود ببرد جز بر سختی او نخواهد افزود ( هم توانش را مصروف و هم تشنگی و گرسنگی او را بیشتر و هم جای آب و غذایش را اشغال می کند )

قرآن جمله کوتاه و گویایی در این باره دارد : « عاملة ناصبة » یعنی کارگری که فقط سختی برایش مانده است

اگر حرف مرگ و زندگی در میان باشد و ناگزیر از چنن سفری باشیم چه چیزی با خود بر می داریم ؟ ... مثلاً مبل راحتی خود را به کول می گیریم ؟

در ماه مبارک رمضان که فصل توشه برداشتن است به چه چیزهایی مشغولیم !؟

من مخالف تفریح نیستم ولی خوشحال شدن و یا ناراحت شدن در باره چیزی که اأثیر خاصی در زندگی ما ندارد و فقط وقت گذاری برای آن از وقت گذاری برای توشه برگرفتن می کاهد ، چه فایده !؟ ( نمی خواهم بگویم تماشای والیبال بد است ! ... ولی اگر باعث شود از آخرت خودمان بزنیم و به چیزی بپردازیم که حقیقتاً برای دنیایمان فایده‌ای ندارد و آخرش « نمی‌دانم چی‌چی » است واقعاً زیان کرده ایم )

به سوره غاشیه مراجعه کنیم و ادامه آیه « عاملة ناصبه » را ببینیم ... و متوجه شویم که برای کارگران بیکار چه عاقبتی خواهد بود

فقط کسی که به « سفر عظیم قیامت » و « نیاز به توشه » در این سفر، معاقد است کاری می کند ... چشم بر هم گذاشتیم یک سوم ماه رمضان رفت ...

ربنا وفّقنا لما تحبّ و ترضاه

بسم الله الرّحمن الرّحیم

ماه رمضان است

برخی آن را  قدر می دانند و برخی فکر می کنند که آن را  قدر می‌دانند

با آنانکه « نه تنها قدر نمی دانند که حرمت آن را هم می‌شکنند » کاری نداریم و فقط در خقّشان می‌گوییم : «   حقّا که درجات انسانیت از زمین تا آسمان است »

 برخی فکر می کنند تحمل چند ساعت گرسنگی و تشنگی و خواندن مقداری از قرآن و ... قدر دانی از ماه رمضان است

نیست !

قدردانی از ماه رمضان هم دادنی است

بگیریم !

از خود صاحب‌خانه

وگرنه دور  خانه و در جوف آن گشتن که مهاجرت نیست

و مَن یَخرج مِن بیته مهاجراً الی الله و رسوله ثمّ یدرکه الموت فقد وقعَ اَجره عَلَی الله  ( قسمتی از آیه 155 نساء )

تا هجرت صورت نگیرد که به آسایش و امنیت نمی رسیم که: « و مَن یهاجر فی سبیل الله یجد فی الارض مراغماً کثیراً و سعة » ( قسمتی از آیه 155 نساء )

باید از خانه نفس خارج شد تا « هجرت » صورت حقیقت پذیرد

آیا روزه داری که دارد در حسرت آب و غذا   له له می زند از بیت نفس به سوی خدا خارج شده !؟

بله ! ... در مهمانی خدا داخل شدن خوب است ... عالی است امّا با صاحب خانه کار داشته باشیم نه با نوع پذیرایی

مَن کان لله کان الله له ... مبادا از این مهمانی بدر آییم در حالی که مشتی ثواب به ما بدهند و از در برانندمان !