به نام خدا
امَا چند بیت به یاد آن مظلومه :
قیر شد شب ، داد زد ناگاه :... نه !!
این همان یاس است یعنی ؟ ... آه نه !
این همان ناز سیه پوش من است ؟!
این همان فریاد خاموش من است ؟!
پس چرا اینگونه آرام است آه
اشک من آخر چرا رام است آه
پس چرا دستان او پژمرده است
صورتش انگار سیلی خورده است
باد خود را پیش او گم میکند
خاک از رویش تیمَم می کند
سوخت آتش را تماماً عشق او
آب می گیرد ز چشمانش وضو
بشکند دستش ، کدامین بت پرست
اینچنین پهلوی این گل را شکست
آه بر این تن که بر او شب گریست
لکه‌های بوسه شلاق کیست
تاریخ : پنج شنبه 91/1/31 | 8:0 عصر | نویسنده : زین العابدین آذر ارجمند | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.