شین مثل شعور

بسم الله الرّحمن الرّحیم

با سلام به همه

تقدیم به دوستان گرامی مخصوصاً آنان که اهل اندیشه‌اند

من به یک دام به یک « بی پر » می‌اندیشم

یا به یک جام به یک ساغر می‌اندیشم

من « غزل » را همه‌ی عشق نمی‌انگارم

با غزل ـ معتقدم ـ بهتر می‌اندیشم

« دوست » در ذهن من و مصرع‌های من نیست

من به یک دشمنی دیگر می‌اندیشم !!

به پرو پای من ای محتسب اینگونه مپیچ!

مثل مستی دارم آخر می‌اندیشم !!

من به یک « پاک » به یک « سادگی پیچیده » !

من به یک غنچگی پرپر می‌اندیشم

اشک بر دیدن من هر دم ره می‌بندد

که به تیغ مژه‌ی دلبر می‌اندیشم

« عابد » از شعر سیاه من ایراد مگیر !

عیب من نیست به « چشمت » گر می‌اندیشم

سرودن : بیست و نه / بهمن / هزار و سیصد و هفتاد