شین مثل شعور

هوالحیّ لا اله الّا هو

سلام

رفته بودم نماز جماعت ؛ امام جماعت نیامده بود منتظر ماندیم بیاید امّا نیامد ؛ یکی 

از بچه ها را جلو نگهداشتیم و به او اقتدا کردیم . نماز که تمام شد امام   

جماعت جدید ( که از دوستان خودمان بود البته از اونایی که کمی در انجام 

مستحبّات وخواندن نوافل کوشا هستند ) برگشت و به بغلدستی ( قبل از اینکه او

سئوالی بپرسه )  گفت : « برای این اعوذُ بالله رو آهسته می‌گیم که روی 

دم شیطان پا نذاریم که متوجه‌ی ما بشه و نمازمونو از اینکه هست آبکی تر کنه ! » (1)

 آن رفیق ما  با تعجّب پرسید : «  از  کجا متوجه شدی که من می‌خواهم بعد از نماز این

سئوال رو ازت بپرسم » . رفیقمان آهسته جواب : « همینطوری !! »

من که از نزدیک شاهد سئوال و جواب آنها بودم تأثیر « سعی در نماز خوب

خواندن » و «اتیان مستحبّات و خواندن نافله ها » را فهمیدم و این بیت رو

به همین علت سرودم که بعدها شد غزلی : ( که شاید در پست بعدی آوردم ) :

یکی سئوال نکرده جواب داد به من

سپس نوید غزلهای ناب داد به من ...

خدایا توفیق نماز خوب خواندن به ما عنایت بفرما

1- در نمازهای واجب بعد از تکبیرة الاحرام ، مستحب است اعوذُ بالله با صدای آرام گفته بشه و بسم الله بلند .