شین مثل شعور

بسم الله الرّحمن الرّحیم

با سلام

شاید گاهی دیدن « مطلبی » به برخی بر بخورد !

امّا اگر « حق » باشد ... عیب ندارد بگذار بر بخورد ! ... ( بر نمی‌خورد داداش ! حرفت را بزن ! )

اگرچه عزیزان وبلاگ نویس پارسی بلاگ ما از ظرفیت بزرگی برخوردارند که بهشان بر نمی‌خورد ... یعنی می‌خورد ؟!

این مقدمه نچندان طولانی را برای این نوشتم که با « ترس و لرز ! » به موضوع این پست برسم

« فرهنگ نظرسنجی ! »

مدتی است وقتی در پیامرسان می رویم به فید نظرخواستن برخی از دوستان از دوستان دیگر ( در مورد خودشان ) مواجه می‌شویم

با تمام احترامی که به همه‌ی عزیزان قائلم این کار به نظر من جالب نیست ( البته اگر نظر خواستن در باره شخصیت خودمان باشد )

مثلاً عزیزی را در نظر بگیرید که درباره خودش اینگونه نظر خواسته باشد :

عزیزان نظرتان درباره شخصیت من چگونه است و کدام گزینه را انتخاب می‌کنید :

الف : بچه پررویی است !

ب : خیلی پر روست !

ج : کم رو و خجالتی و محجوب و کلاً عالی است !

د : از بچه های پر و پا قرص اینجاست !

ه : از بچه های پر و پا نازک اینجاست !

و : همه‌ی گزینه‌ها غلط است !

ز : همه‌ی گزینه ها درست است

ح : گزینه الف و ب و ج درست است !

ط : گزینه های الف و ب و ج غلط است !

و .... ( تا اینجا را به صورت شوخی بخوانید ) امّآ بعد ...

چرا من این کار را نمی پسندم :

1- برای خوانندگان حقیقتاً مشخص نمی‌شود « نظر سنجی » مورد نظر جدّی است یا شوخی ( به خاطر برخی گزینه‌ها )

2- برخی آن را شوخی می‌گیرند در حالی که کسی که نظر سنجی را گذاشته آن را بصورت جدّی گذاشته ( و بر عکس )

3- در صورت جدّی بودن نظر سنجی ، خود نظر خواهنده اگر نظرها حقیقی باشد خوشش نخواهد آمد و از کسی که نظری که او مد نظرش نیست را داده ، بدش خواهد آمد و ( خوی همه ما آدمیم ! ) در ارتباط‌های بعدی این نظر را دخالت خواهد داد ( مثلاً یکی او را بی انصاف و بد اخلاق و ... دانسته باشد )

4- آبروی اشخاص در نظر گرفته نمی‌شود و جنگ و دعوای لفظی پیش می‌آید .

5- نیازی به اینگونه نظرسنجی‌ها نیست . عزیزانی که خواهان نظر حقیقی دیگران در باره خودشان هستند ( اگر ظرفیت و تحملش را دارند ) در خواست کنند که دوستان نظرات و انتقادات و پیشنهادات خودشان را به صورت خصوصی برایشان بفرستند و اگر واقعاً « نظر خواهنده » دنبال اصلاح خود است همین کفایت می‌کند .

بله ! از نیازهای همه انسانها « ارتباط » با دیگران است . نگارنده‌ی این سطور هم تافته‌ی جدا بافته نیست ، از نظرات سازنده خوشش می‌آید ، از اینکه بفهمد یکی حرفهایش را خوانده و متوجه شده ( آنوقت مخالفت کرده باشد هم ) خوشحال می‌شود .

امّا ...

کاری که بر آن فایده‌ای مترتب باشد خوب است .

باز از همه عزیزانی که مورد خطاب این حقیر بودند با شرمندگی عذر می خواهم . ما آینه همدیگر هستیم و باید دست همدیگر را به سوی « اصلاح » بگیریم . یا حق

اللهمّ صلّ علی محمدٍ و آلِ محمدٍ و عجّل فرجهم