شین مثل شعور

بسم الله الرّحمن الرّحیم 

سلام

گاهـــــــــــــــــــــــی زمان چه زود می گذرد ... گاهی ؟! ... نه ، همیشه ! 

پارسال ماه رمضان یادتان هست و ... « شب قدر » !

امروز هم چشم به هم گذاشتیم و اینقدر از ماه رمضان امسال گذشت

اگر خوب نگاه کنیم ـ مثل این است که ـ الآن من و شما مرده‌ایم ... و بی خداحافظی رفته ایم  !

تاریخِ مصرف ما تا همین فرداست ؛ تا « همین فردایی » که فکر می کنیم هیچگاه نمی‌رسد ،  !

با این شتابی که زمان دارد ، « فردا » خیلی وقت است رسیده است و ما متوجه نشده‌ایم

مرده‌های ما همین سکوت را فریاد می زنند : « که ما هم مثل شما بودیم و الآن افسوس « وقت » داشته‌ی نداشته‌ی خود را می‌خوریم »

در قرآن آمده که برخی پس از مردن از خدا می خواهند که آنان را به دنیا برگرداند : « ... ربّ ارجعونِ لعلّی اعملُ صالحاً فیما ترکتُ » تا اعمالی را که انجام نداده اند را انجام دهند ( و جوابشان منفی است )

بیا فکر کنیم ما هم مرده بودیم و این درخواست را کرده ایم و ما را برگردانده اند و همین چند لحظه بعد باید باز برگردیم به : مرگ »

و خدای مهربان ما همین را گفته :

انّهم یَرونَه بَعیداً و نراه قریباً ( آنان ، آن ـ قیامت ـ را دور می‌بینند و ما ـ خدا ـ آن را نزدیک می بینیم)

و خدائی‌شده‌ها ، ( اهل ایمان ) قیامت را نزدیک می‌بینند و برایش کاری می‌کنند .

و عمر ما ساعت شنی‌ای است که آنقدر که ریخته مشخّص است امّا آنقدر که مانده ... نه ... پس در این معامله و معادله کمی بیشتر باید دقّت کرد

یا حق