بسم الله الرّحمن الرّحیم
سلام بر شب زنده داران و العفو گویان درگاه حضرت دوست
مقامتان در پیشگاه خدا متعالی باد
نگاهی نو به فرازی از یکی از دعاهای ماه رمضان (11)
اللهمّ ادخل علی اهل القبور ... اللهمّ سدّ فقرنا بغناک ، اللهمّ غیّر سوءَ حالِنا بحُسنِ حالک ، اللّهمّ اقضِ عنّا الدّین ...
خدایا بدهکاری ما را پرداخت بفرما
« حق » از یک دیدگاه ، سه گونه است : حق الله ، حقّ النّفس ، حقّ النّاس و بدهکاریهای ما در این سه حیطه ، یا حقّ خدا را نپرداخته‌ایم ( آنچه از عبادات بر ما واجب بوده انجام نداده‌ایم ) یا حق نفس را مراعات نکرده‌ایم ( حال حق ظاهری که به جسم برم‌گردد و حق باطنی که به روح برمی‌گردد ) و یا حقّ النّاس را ضایع کرده‌ایم ( از مال و آبرو گرفته تا شخصیّت و ... ) باید توجه داشت که تمام حقّ‌ها در اصل « حق‌الله » هم هست چرا که کسی که حق النّاس را ضایع می کند در اصل نافرمانی خدا کرده و ...
همانگونه که در نوشته‌های قبلی از این دست گذشت ( به « رهن نفس » مراجعه شود ) ، اگر خوب به اطرافمان نگاه کنیم به همه چیز و همه کس بدهکاریم ! در چند فراز بالاتر با گفتن : « اللهمّ اقضِ دینَ کلّ مدین » از خدا خواستیم که بدهکاری همة بدهکاران را با فضلش پرداخت بفرماید ( موجبات پرداخت را فراهم نماید ) و اینجا از خدا می خواهیم که قرضِ ما را ادا کند ( « اقضِ » یعنی تمام و کمال بپردازد ـ قاضی به کسی می‌گویند که با دادن حکم کار را تمام می کند ! ) بحث در « نا » در « عنّا » است ( عن + نا = عنّا ، یعنی « از ما » ) یقیناً فرقی بین « قرض هر مقروض » و « قرض ما » وجود دارد که در یک دعا دو بار حرف از « درخواست پرداخت قرض » است !!
شاید چون « مؤمن » خواننده این دعا است ( مسلمانان عادی که یا اسماً مسلمانند و دنبال انجام امور دینی نیستند و یا به حداقل اکتفا می کنند و به مستحبّات از جمله خواندن دعاهای مختلف نمی‌پردازند ! ) پس به دنبال پرداخت شدن قرضهای مورد نظر خواص است . یعنی در کنار خواستن از خدا که قرض ظاهری قرض داران را ادا کن از او می خواهند قرض های معنوی ما را ادا کن
حالا یکی از این قرضها : می‌تواند « توجه » درست و بدون غفلت به « امام زمان (عج) » باشد . بدهکاری ما به امام زمان (عج) کم نیست ؛ انتظار حقیقی فرج او بودن ، آمادگی پیدا کردن برای فرج با خودسازی و دیگرسازی ( با امر به معروف و نهی از منکر ) کثرت عبادت و راز و نیاز با خدا ، دعا برای ظهور آن حضرت ، دادن خمس و زکات ، تبلیغ صحیح ، فرمانبرداری و فرمانبردار کردن دیگران و ...
چون از دست ما ( به خاطر کوتاهی هایی که قبلاً کرده‌ایم ) برنمی‌آید آنگونه که باید حق امام زمان را بپردازیم از خدا می‌خواهیم که خودش ما را به آن مقامی که یک شیعه واقعی دارد برساند تا به وظایف خود درست عمل کنیم
توجه : نویسنده این سطور ادعا نمی کند که معانی بیان شده حتماً معنی این فراز است بلکه منظورش این است که هنگام خواندن این دعا می‌توان معانی ثانویه‌ای که از آن برداشت می‌شود را مد نظر داشت و این ، هیچ منافاتی با اصل دعا ندارد
در گام آخر سه گام شب قدری ! باید سعی تمام کرد تا به رکورد « شب زنده داران واقعی ـ هرچه بیشتر نزدیک شد !
شب لیلة القدرتان آباد و لبریز از راز و نیاز با خدا باد
.: Weblog Themes By Pichak :.