بسم الله الرّحمن الرّحیم
سلام بر بندگان صالح خدا
همه می دانیم که روزه باید به نیت قربةً الی الله باشد و این یعنی اینکه برای خشنودی و رضایت خدا و برای اینکه به او نزدیک شوم روزه می گیرم ... روزه دار باید از اول سحر تا افطار بر این نیت بماند ... حالا یک سئوال : اگر روزه داری با زبان روزه گناه کند این تناقض و پارادوکس نمی‌شود ؟
مثلاً گناه چشمی ! ... همه می دانیم که گناه را برای قرب به خدا انجام نمی دهند ! ... و هنگام انجام گناه انسان می داند که این مخالف با فرمان خداست حالا سئوال : آیا دو نیت در یک قلب جمع می شود ؟ ... نیت « نزدیکی به خدا و « دوری از خدا » ؟!
پس خود بخود نیت نزدیکی به خدا منتفی می شود و چون روزه دار در نیت اولیه خودش ( که قرار بود تا اذان مغرب از آن خارج نشود ) نمانده پس روزه خدشه دار می شود ... اگرچه ظاهراً و از نظر فقهی چون نخورده و نیاشامیده و مفطرات را انجام نداده روزه اش صحیح است امّا باطن روزه خراب بوده و فایده ای به او نمی رساند ... همچنین هستند همه گناهان از جمله غیبت ، دروغ ، حسد و ...
خدایا در این باقی مانده از ماه رمضان ما را به داشتن روزه حقیقی موفق بدار و از شیعیان حقیقی مولی الموحّدین محسوب بفرما
.: Weblog Themes By Pichak :.