شین مثل شعور

یا ذاالجلال والاکرام

زندانی که نه « راه باز » دارد ... نه مرخصی شهری می دهند ... نه از شدت شکنجه هایش کم می کنند   ...  نه تخفیفی در محکومیتش داده می‌شود ، نه پایانی برای آن متصور است، نه عذری را می‌پذیرند جهنّماست ( به قول امیرالمؤمنین ( علیه السلام) :‌ برای زندانیانش فدیه ای نمی گیرند )
جهنّمیان از ملائکه در خواست می کنند از خدا بخواهند که فقط یک روزدر عذابشان تخفیف بدهد :
... و قال الذین فی النّار لِخزنة جهنّم ادعوا ربّکم یخفّف عنّا یوماً مِن العذاب ... ( غافر - 49) ( و کسانی که در آتش هستند به خازنان دوزخ می گویند که از پروردگارتان بخواهید یک روز از عذاب ما کم کند  )

که با شماتت روبرو می شوند و درخواستشان رد می شود  و جواب می شنوند : ... قالوا  اولم تأُتیکم رُسُلُکُم بالبیّنات ... ( غافر - 49) ( آیا پیامبرانتان با دلایل روشن نزدتان نیامدند ؟! ... )

قابل توجه : نام این سوره غافر است و ابتدای آن خداوند کریم خود را با « غافر الذّنب و قابل التّوب » معرفی می فرماید و البته پس از آن با « شدید العقاب » و باز با « ذی الطّول » ( صاحب نعمت فراوان ) در باره صفات خویش صحبت می فرماید . خدایی که رحمتش بر غضبش پیشی دارد ( سبقَت رحمتهُ غضبَه ) امّا وقتی با اینهمه کمک و راهنمایی و پذیرش هزاران باره ای توبه و ... بنده ای از روی غرور و خودخواهی و ندانمکاری عامدانه خودش خودش را از رحمت خدا محروم کرد ؛ حق چنین بنده ای بند زندان بلای جهنّم است

کسانی که تا الآن وقت نکرده اند زیاد معانی قرآن را بخوانند همین امروز سوره غافر را باز کنند و معنای آیاتش را بخوانند و در آن قدری بیندیشند

خداوند به همه ما توفیق توبه حقیقی عنایت بفرماید و عاقبت امر همه ما را ختم به خیر قرار دهد . آمین