شین مثل شعور

بسم ربّ الحسین

شرح بیتی از حافظ :

قد خمیدة ما سهلت نماید امّا

بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد (1)

 این بیت حافظ می‎تواند اشاره‏ای به حماسه‎ای باشد که حضرت زینب ( سلام الله علیها ) با قد خمیدة از فراق عزیزانش در معیت امام زمان خویش ، حضرت امام سجاد ( علیه السلام ) آفرید .

یزید ملعون ( و دار و دستة جنایتکارش)  مست از غرورِ پیروزی ظاهری، فکر می‎کرد با کشتن امام حسین ( علیه السلام )  کار تمام شده ؛ به دستور او ، کاروان اسیران کربلا ـ یعنی تعدادی زن و بچه ( و تنها یک مرد ) ـ را با سرافرازی در کوچه و بازارِ شهرهای مسلمین ، گرداندند و به مقر حکمت آوردند ؛ تا توانستند بر آنان سخت گرفتند ، طعنه زدند و تازیانه .

یزید ( لعنت خدا بر او باد ) در بزم شرابش شعرهای آنچنانی خواند ؛ اشعاری بدین مضمون : « ای کاش پدران من که در جنگ بدر کشته شدند ، اینک فریاد قبیلة خزرج را در جنگ احد از تیزی نیزه و برش شمشیر شاهد بودند . آنگاه هلهله و شادی پرداخته و به من می‎گفتند : دست مریزاد ای یزید ! ما امروز بزرگان این قوم را کشتیم و انتقام روز بدر را گرفتیم . بنی هاشم به نام دین با سلطنت بازی کردند و گرنه نه خبری از غیب آمده و نه وحیی نازل شده است . اگر من از فرزندان احمد انتقام نگیرم از نسل خندف نخواهم بود . »  غافل از اینکه این قافلة جامانده از کربلا، درس آموختگان مکتب حسینند ؛ مخصوصاً شیر زنی مانند حضرت زینب ( سلام الله علیها ) که با خطابه های آتشین خویش طومار حکومت یزیدیان را در هم می‎پیچد . و با قدی خمیده امّا سری بالا به دیدار تن بی سر برادر شتافت

این بیت می خواهد بگوید : شاید باور نکنید امّا ما ، با همین قد خمیده توانایی انجام وظیفه را داریم و به سرمنزل مقصود می‌رسیم ... و رسیدند ... آنگونه که چشم دشمن نابکار کور گردید و شد آنچه شد .

پانوشتها :

1- غزل 154 ، بیت 3

2- علامه سید محسن عاملی ـ امام حسن و امام حسین « علیهما السلام » ، صفحة 269