شین مثل شعور

به نام خدا
ضمن تبریک قله ای که فتح شد چند نکته در باره فرجام برجام :

1- کی باید این  این آمریکایی ها از لحن بی اذبانه خود دست بردارند الله اعلم !! ... آخر همه حرفهایشان حتّی آنجایی که سخن از تبریک و همکاری و ... است هم گریزی به تهدید و اسائه ادب و ... می زنند ( قُل موتوا بغیضکُم ) در همین اتّفاق میمونی هم که رخ داد جان کری می گوید : «  ... عملکرد ایران در دو سال گذشته تضمین کننده عملکرد این کشور در آینده نیست و این موضوع به تنهایی تمام نگرانی‌هایی که جامعه جهانی به خاطر انتخاب‌ها و سیاست‌های گذشته ایران در این ارتباط داشته را برطرف نمی‌کند. » ... به نظر شما، آمریکایی ها  با چنین لحنی به دنبال همکاری با ما خواهند بود !

2- در بیانیه پایانی که توسط آقای ظریف قرائت شد، آمده «  از آنجا که ایران به تعهدات خود عمل نموده است، امروز تحریم های مالی و اقتصادی ملی و چند جانبه مربوط به برنامه هسته ای ایران منطبق با برجام، برداشته شد ... » برخی از این قسمت « مربوط به ... » تعمداً  و به سرعت می گذرند تا اینگونه القاء کنند که « تمام » تحریمها برداشته شده ... در حالی که ما از جنبه های دیگری هم تحریم شده ایم ( حقوق بشر و ... ) که آنها را به همین راحتی نمی توان  برداشت

3- آحاد ملّت ایران از اینکه با رفع تحریمها از نظر اقتصادی رشد کن خوشحال خواهند شد به شرطی که برداشته شدن تحریمهای مربوط به برنامه هسته ای در این زمینه تأثیری داشته باشد . عموم مردم منتظر « ارزانی »  هستند . باید نشست و دید که اولاً پس از انجام تمام تعهدات ما ، آنها چقدر در انجام تعهدات خود مصمّم هستند  ( که دقت در لحن گفتگوها کمک خواهد کرد ! ) ثانیاً پایبندی آنها بر تعهداتشان زمینه چه اقتصادی را برای ما فراهم خواهد کرد ؛ اقتصاذی که جانب مصرف و واردات را خواهد گرفت و ما را  سوی واردات رهنمون خواهد شد و یا اقتصادی که با درس گرفتن از گذشته پایه هایی مقاوم خواهد داشت ( و مقاومتی خوهاد بود )

4- باید به آقای ظریف دستمریزاد گفت مخصوصاً آنجا که از تمام تلاشگران عرصه انرزی هسته ای از سالیان گذشته خسته نباشید گفتند در حالی که برخی طرفدراران توافق هسته ای تمام این پرسه را مدیون همین تیم مذاکره کننده هستند

5- برخی از همین حرکت هم برای پیش بردن اهداف انتخاباتی بهره برداری می کنند که جای بسی تأمل دارد !

6-  ای کاش یادمان نرود که کسانی که مقابل ما در پشت میز مذاکره نشستند هیچ اهمیّتی به  راحتی زندگی ما نمی دهند  و اگر نبود که خود این وسط سودی می برند و یا دفع ضرری برای آنان صورت می گیرد هیپگاه حاضر نبودند با ما مذاکره کنند . کسانی که اقرار دارند اگر دستشان می رسید تک تک پیچ مهرها های اقتصاد ما را باز می کردند پس الکی دلخوش بودن به عملکرد طرفهای مقابل اگرچه طاهراً دوستانه باشد به کنار انداختن حزم و احتیاط است ... والسلام
 

حقیر : زین العابدین آذر ارجمند لنگرودی