شین مثل شعور

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلام بر لبیک گویان ندای آسمانی « یا ایّهالذین ءامنوا کتب علیکم الصّیام ... »

طاعاتتان مقبول درگاه حضرت دوست

نگاهی نو به فرازی از یکی از دعاهای ماه رمضان (5)

اللهمّ ادخل علی اهل القبور السّرور اللهمّ اغنِ کلّ فقیر اللهمّ اشبع کلَّ جائع ، اللهمّ اکسُ کلّ عریان ، اللهمّ اقضِ دینَ کلّ مدین ...

خدایا قرض همه قرض داران را ادا بفرما

معانی‌ای که از این فراز به ذهن آدم می‌رسد :

1- یکی دیگر از دیگر مهمّاتی که ذهن آدم را مشغول می‌کند « وام » و « قرض » است و مشخص است که مورد توجه بوده ، چرا که در 14 فراز این دعای مهم ، به آن هم اشاره شده ؛ در این دعا قبل از اینکه از خدا بخواهیم به بیماران شفا بدهد از می می خواهیم قرض مغروضین را ادا بفرماید

2- انسان مؤمنِ بینا ، به هر سو که نگاه می کند می‌بیند به همه بدهکار است ! ... به پدر و مادر ، زن و فرزند ، تک تک دوستان ، دانش آموزان ( اگر معلم است ) و ... حتی به دیوار و گل و گیاه منزل و ... حق النّاس در یک دید وسیع‌تر بر همه‌ی اینها صدق می کند . به خودش ! ( حق النّفس ) آیا این اعضاء و جوارح ما امانتهای خدا نیستند ( در دعای عرفه از زبان امام حسین ( علیه السلام ) خطاب به خدا می‌خوانیم : ... اَلیسَ کلّها نِعَمَکَ عندی و بکلّا عصیتُک ... یعنی : آیا همه اینها نعمتهای تو نزد من نبود در حالیکه با همه آنها عصیانت را کردم ) در روز چقدر اسراف می کنیم و عین خیالمان نیست در حالیکه برای تک تک آنها باید جوابگو باشیم (1) پس در این دعا از خدا می‌خواهیم که قرض ما را ادا کند و همه را از ما راضی گرداند

3- در قرآن کریم می خوانیم : « کلّ نفسٍ بما کسبتْ رهینه » ( یعنی همه در گرو آنچه هستند که انجام دادند ـ اعمالشان ـ ) فرض کنید بدهکاری خانه اش در رهن بانک باشد و بدهیش را ندهد ، خانه‌اش را مصادره می‌کنند . اعمالی که ما انجام داده ایم باعث شده در گرو آنها باشیم و غل و زنجیرمان کنند ؛ با این دعا از خدا می خواهیم که اعمال ما را اصلاح کند و ما را از غل و زنجیر گناهان در بیاورد .

4- نجات در قیامت بدون نجات در دنیا امکان پذیر نیست . قیامت محل بروز اعمال ماست . کسی که در دنیا کار خوب کرده همین کارش در قیامت می شود بهشت و بالعکس . پس مقدمه بهشت رفتن و مقروض نبودن انجام عمل صالح است و بنابراین زمانی که عمل صالح انجام دهیم مانند این است که قرض‌هایمان پرداخت شده ( دقّت شود )

والله العالم

خدایا دین مرا را ادا بفرما و از همه مهالک ما را برهان . یا حق   

پانوشت :

1- نویسنده این سطور ( خودم ) یکبار پیش خودش نشست و خواست حساب کند به که بدهکار نیست !؟ ... دید کسی ( و چیزی ) نیست که به او بدهکار نباشد !!  و اگر خدا رحم نکند او چه بکند و چگونه اینهمه طلبکار را در قیامت از خود راضی کند 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

با سلام

توضیحی اجمالی در باره حدیث : انا عند حسن ظن عبدی المومن ( من نزد گمان نیک بنده مومنم هستم ) ( عیون اخبار الرضا ـ ج2 ص20)

به خدا ظنّ نیک داشته باشیم و خدا نزد گمان نیک ماست در مورد اعمال خیر است . یعنی وقتی کار خوبی انجام می دهیم گمان داشته باشیم که خدا قبول می کند و یا اگر توبه کردیم گمان خوب به قبولی توبه از سوی خدا داشته باشیم . ( در حدیث بنده مومن آمده ! ) در غیر این صورت تجرّی به گناه پیش می‌اید ؛ طرف برود عرق بخورد آنوقت گمان خوب داشته باشد که ان شاء الله بهشت می رود ! ... آن یکی هم برود فلان کار را بکند گمان خوب داشته باشد که خدا مهربان است ، می‌بخشد !! ...  نه اینگونه نیست ؛ خدا با هیچ کس خویشاوندی ندارد . امامان ما ( علیهم السلام ) خود از جلال خدا ، خائف بودند و عمرشان به عبادت گذشت ( آنهم چه عبادتی ! ) آنوقت ما عملی نکرده به بهشت برویم !

عده‌ای با برداشت غلط از سخنان معصومین ( علیهم السلام )  خواستند در زندگی خودشان « آن کار دیگر » را هم بکنند و مورد ملامت قرار نگیرند از سخنان اهل بیت ( علیهم السلام ) آنگونه که با دنیایشان بسازد برداشت کردند ( عوام النّاس را هم که می‌شناسید ! پشت اینها صف بستند ! )

بحث شفاعت آنطوری نیست که برخی تصوّر کرده اند . باید احادیث را با هم  جمع کرد و با هم خواند ، همان امامی که فرموده یک قطره اشک بر اباعبدالله ( علیه السلام ) فلان ثواب را دارد همو فرموده شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌رسد !! همو فرموده احادیث ما را با قرآن مطابقت دهید اگر به آن نخورد بزنید به دیوار ( دور بیندازید ـ چون از ما نیست ) خدا هم در قرآن وعیدهای سختی به تارکان عمل صالح داده ، ایمان را توأم با عمل می‌پذیرد ( و بالعکس ) گفته فقط از متّقین قبول می کند ...  

در کتاب عدل الهی شهید مطهری ، در قسمتی با عنوان آیا گناهان شیعیان بخشیده شده است؟ این پرسش مطرح می شود که: آیا  گناهان افراد مسلمان از لحاظ عقوبت مانند گناهان غیر مسلمانان است یا نه؟

یکی از عوامل‏ انحطاط و تباهی اجتماعات مسلمان در عصر حاضر غرور بی جایی است که در دوره‏های متأخر در عده زیادی از مسلمانان خصوصاً اکثریتی از شیعیان پدید آمده است. اگر از این افراد پرسیده شود که آیا اعمال نیک غیر شیعه مورد قبول‏ درگاه خدا واقع می‏شود؟ بسیاری از آنها جواب می‏دهند:نه. و اگر از آنان پرسیده شود که اعمال بد و گناهان شیعه چه حکمی دارد؟ جواب می‏دهند: همه بخشیده شده است. از این دو جمله استنتاج می‏شود که آن چیزی که هیچ ارزشی ندارد عمل است‏، نه ارزش مثبت دارد و نه ارزش منفی، شرط لازم و کافی برای سعادت و نیکبختی این است که انسان، نام خود را شیعه بگذارد و بس. معمولا این دسته چنین استدلال می‏کنند:

1- اگر بنا باشد که گناهان ما و دیگران یکجور مورد محاسبه قرار گیرد پس فرق بین شیعه و غیر شیعه چیست

2-  روایت معروفی است که می‌فرماید : « حب علی بن ابی طالب حسنة لا تضر معها سیئة » یعنی محبت علی ( ع ) حسنه‏ای است که هیچ گناهی با وجود آن به آدمی لطمه نمی‏زند.

در پاسخ استدلال اول باید گفت فرق بین شیعه و غیر شیعه، وقتی آشکار می‏گردد که شیعه به برنامه‏ای که رهبرانش به او داده‏اند عمل بکند و غیر شیعه هم به برنامه دینی خودش عمل کند، آنوقت تقدم شیعه بر غیر شیعه، هم در دنیا و هم در آخرت روشن می‏گردد. فرق را در جانب مثبت باید جستجو کرد نه در جانب منفی. نباید گفت اگر شیعه و غیر شیعه برنامه‏های‏ مذهبی خود را زیر پا بگذارند باید تفاوت داشته باشند، و اگر تفاوتی‏ نباشد پس چه فرقی میان شیعه و غیر شیعه هست؟ این درست مثل آن است که دو بیمار به طبیب مراجعه کنند، یکی به‏ طبیب حاذق مراجعه کند و دومی به طبیب غیر حاذق، ولی وقتی که نسخه را از طبیب دریافت داشتند هیچکدام عمل نکنند، آنگاه بیمار اول گلایه کند که فرق بین من و بیماری که به طبیب غیر حاذق مراجعه کرده چیست؟ چرا باید من مریض بمانم همان طوری که او مریض مانده است در حالی که من به‏ طبیب حاذق مراجعه کرده‏ام و او به طبیب غیر حاذق.

همچنین صحیح نیست که ما فرق علی ( علیه السلام ) را با دیگران به این بگذاریم که‏ اگر ما به دستورهای آن حضرت عمل نکنیم ضرر نبینیم ولی آنها چه به حرف‏ پیشوای خویش عمل کنند و چه عمل نکنند زیان ببینند. یک تن از اصحاب حضرت صادق ( علیه السلام ) خدمت حضرت عرضه داشت که برخی از شیعیان شما منحرف شده‏اند و حرامها را حلال شمرده می‏گویند دین تنها معرفت‏ امام است و بس، پس چون امام را شناختی هر کاری که می‏خواهی بکن. حضرت صادق ( علیه السلام ) فرمود:« انا لله و انا الیه راجعون » این کافران آنچه را که‏ نمی‏دانند به اندیشه خویشتن تأویل کرده‏اند. سخن این است که معرفت پیدا کن و هر چه می‏خواهی از طاعات عمل کن که‏ از تو پذیرفته خواهد شد، زیرا خدا قبول نمی‏فرماید عمل بدون معرفت را محمد بن مارد از امام صادق ( علیه السلام ) پرسید: آیا راست است که شما فرموده‏اید: اذا عرفت فاعمل ما شئت. "همین که به امام معرفت پیدا کردی هر چه می‏خواهی عمل کن". فرمود: بلی صحیح است. گفت: هر عملی‏ و لو زنا، سرقت، شرب خمر ؟! امام فرمود : « انا لله و انا الیه راجعون » به خدا قسم که درباره ما بی انصافی‏ کردند. ما خودمان مسؤول اعمالمان هستیم، چگونه ممکن است از شیعیان ما رفع‏ تکلیف بشود؟! من گفتم وقتی که امام را شناختی هر چه می‏خواهی کار خیر کن که از تو مقبول است  . اما روایت " « حب علی بن ابی طالب حسنة لا تضر معها سیئة »"باید دید چه تفسیری دارد؟ یکی از علمای بزرگ - گویا وحید بهبهانی است - این‏ حدیث را به گونه‏ای خاص تفسیر کرده است، ایشان می‏فرمایند معنای حدیث‏ این است که اگر محبت علی ( ع )، راستین باشد هیچ گناهی به انسان صدمه‏ نمی‏زند، یعنی اگر محبت علی که نمونه کامل انسانیت و طاعت و عبودیت و اخلاق است از روی صدق باشد و به خود بندی نباشد مانع ارتکاب گناه می‏گردد، مانند واکسنی است که مصونیت ایجاد می‏کند و نمی‏گذارد بیماری در شخص‏" واکسینه شده" راه یابد.

پاورقی و ارجاعات را نیاوردم

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلام بر تشنگانی که هنگام افطار یاد لب عطشان حسین ( علیه السلام ) می‌افتند

طاعات مقبول درگاه احدیّت

نگاهی نو به فرازی از یکی از دعاهای ماه رمضان (4)

اللهمّ ادخل علی اهل القبور السّرور اللهمّ اغنِ کلّ فقیر اللهمّ اشبع کلَّ جائع ، اللهمّ اکسُ کلّ عریان ...

خدایا هر برهنه ای را بپوشان

معانی‌ای که از این فراز به ذهن آدم می‌رسد :

1- خدایا فقرایی که آنقدر ندارند که لباس درست و حسابی بخرند را با فضل خود غنی ساز ( تا پوشیده شوند ) ( یکی از نیازهای مهم انسان لباس است )

2- با توجه به آیه شریفة : « و لباس التقوا ذلک خیر » ( جامه تقوا از جامه‌های دیگر بهتر است ) از خدا می خواهیم که به همه ( از جمله ما ) تقوا مرحمت بفرماید

3- یک معنایش می‌تواند تقاضای این معنی باشد که خدایا ما را در چشم دیگران مفتضح مفرما و تسلط شیطان را از سر ما بردار ، طبق این آیه : « یا بنی آدم لایفتننّکم الشیطان کما اخرجَ ابویکم من الجنه یَنزعُ عنهما لباسهما لیریهما سوءاتهما ... » ای فرزندان آدم ، شیطان گولتان نزند همانگونه که پدر و مادرتان را از بهشتبیرون کرد و لباسشان را از تنشان بیرون کرد تا عورتشان ( زشتیهایشان )  را به آن ها نشان دهد ...

مستحب است هنگام کشف عورت در دستشویی اعوذُ بالله بگوییم ( تا شیاطین نتوانند به ما نگاه کنند ) در ادامه آیه می خوانیم : « اِنَّهُ یَریکُم هُوَ وَ قَبیلُهُ من حَیثُ لاتَرَونَهُم اِنّا جَعَلنا الشَّیاطینَ اَولِیاءَ لِلَّذینَ لایُؤمِنونَ » شاید یکی دیگر از کنه‌های این فراز دعا این باشد که خدایا راه‌های نفوذ شیطان را در نفس من مسدود بفرما و ایمان کامل به ما عطا کن . ( تا دوست شیاطین محسوب نشویم )

4- یکی از معانیی که هنگام خواندن این دعا می توان از ذهن گذراند می‌تواند این باشد که : « خدایا به زنان و دختران جامعه ما عفت حقیقی و حجاب کامل عنایت بفرما ! »

5- یک معنی دیگر قابل استفاده از این فراز از دعا می تواند این باشد که : خدایا به من توفیق کمک در جهت پوشاندن « عریانان » عنایت بفرما . و این « عریانی » می‌تواند مراتب عدیده‌ای داشته باشد ( که به برخی از آنها در بالا اشاره شد ) توفیق دادن مال در این راه ، امر به معروف و نهی از منکر ، کار فرهنگی و ...

استبعادی ندارد که کلّ معانی گفته شده را هنگام خواندن این دعا از ذهن بگذرانیم .

والله العالم . یا حق 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

اعضای محترم پارسی بلاگ سلام

یقیناً ماه رمضان ماه تغییر است ؛ تغییر مثبت

شما در صفحه خانگی خود قسمتی به نام خدمات طلایی را دیده‌اید

حالا به بخشی از خدمات طلایی دنیا بلاگ دقت کنید ( با دقت در تصویر زیر ) :

بدون شک با پرداخت این هزینه ها ، در پیام رسان دنیا بلاگ چیزهایی خواهید دید که بدون پرداخت آن نمی‌توانید چنین چیزهایی ببینید

مثل مشاهده حاضران دنیابلاگ و غائبان آن !

چه بسا که در مورد خروج خودتان از دنیا بلاگ هم با آرامش و راحتی این کار صورت بپذیرد

این حرف را جدّی بگیرید و جدی بگیریم !

یا حق

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلام بر مومنان صالح و روزه دار

طاعاتتان مقبول درگاه احدیّت

نگاهی نو به فرازی از دعای ماه رمضان (3)

اللهمّ ادخل علی اهل القبور السّرور ؛ اللهمّ اغنِ کلّ فقیر ؛ اللهمّ اشبع کلَّ جائع ...

اولاً : « خدا » سیر می کند گرسنگان را و این « خدا » با وسایل و ابزاری این کار را انجام می ده . یکی از این وسایل و ابزاری که حکمتش اقتضا کرده « مال و مکنت دارایان » است .

ثانیاً « جائع »‌ خیلی داریم ! ... ( گرسنه ! )

اصولاًیکی ازحکمتهای روزه گرفتن این است که همدردی کنیم با کسانی که سال در دوازده ماه لقمه ای سیر نمی‌خورند ، حتماً می‌توانید تصور کنید خجلت پدری را که توانایی سیر کردن شکم فرزندانش را ندارد . البته امروزه بالأخره یک نان بخور و نمیری می رسد امّا با گسترش امکانات ، انسانها خودشان را اسیر فقر کرده‌اند . پول آب و برق و تلفن و موبایل و سرویس بچه و مای بیبی و ...

در گذشته اینقدر دغدغه نبود امّا شکم گرسنه هم کم نبود .

ثالثاً : در دعای تعقیبات نماز عصر می‌خوانیم : : اللهمّ انّی اعوذُ بکَ مِن نفسِ لا یشبع » یعنی خدایا ! همانا من به تو پناه می‌برم از نفسی که سیری ندارد ( پر نمی‌شود ) . آری طمع و آز و حرص و بخل و زیاده خواهد و ... در ذات انسان نهادینه شده : « انّ الانسانَ خُلقَ هلوعاً ، ان مسّه الشّرّ جزوعاً و ان مسّه الخیرُ منوعاً »

ماه رمضان ماه رسیدن به کنه تقواست ( کُتب علیکم الصّیام ... لعلّکُم تتقون ) و تقوا یعنی اینکه نفس را از رذایل و مفاسد پاک کنیم و « علم و حکمت » باعث پاکی می‌شوند ( که فاقد شیء نمی‌تواند معطی آن باشد ! ـ یعنی وقتی کسی نمی داند فلان چیز گناه است چگونه از آن دست بردارد ) در این مسیر « پاک کننده » خداست ، خدا هم با دادن علم و حکمت انسان را پاک می‌کند و « تقوا » جلب می کند توجه خدا را برای دادن علم : اتقوا الله و یُعلّمُکُم الله ( 282 بقره )

خدایا خودت اختیار نفس بخیل و زیاده خواه و آلوده به شهوات ما را بگیر و به سمت مرضات جامعه خود سیر ده

یا حق

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلام علیکم

نگاهی به فرازی از دعای ماه رمضان (2) ( که بعد از نمازهای واجب خوانده می‌شود )

اللهمّ ادخل علی اهل القبور السّرور اللهمّ اغنِ کلّ فقیر

نمی دانم این « فقر » چه بدبختیی دارد که در یک دعا سه جا از خدا می‌خواهیم در مورد « فقر » هوایمان را داشته باشد : یکجا همینجاست : اللهمّ اغنِ کلّ فقیر ( خدایا تمام فقیران را بی نیاز کن و در جایی دیگر می گوییم اللهمّ سدّ فقرَنا بغناکَ ( خدایا نیاز ما را با بی‌نیازی خودت چاره کن ) و در آخر می گوییم : و اغننا مِن الفقر این سه فراز را کنار هم می گذارم یکبار دیگر آن را ببینید :

اللهمّ اغنِ کلّ فقیر

اللهمّ سدّ فقرَنا بغناکَ

و اغننا مِن الفقر

چند نکته که به ذهن من می‌رسد :

1- یکی از خصلتهای اولیاء الله « فراخواهی » در دعاست . سوزنشان برای خود و برای خواسته‌های خود گیر نمی کند . نقل است روزی کسی در نزد رسول خدا ( صلّی الله علیه و آله ) در مقام دعا گفت : خدا یا پیامبر را بیامرز مرا هم بیامرز ! ... حضرت به او فرمود چرا دور رحمت خدا سنگ چین کردی ؟! چرا فقط به من و خودت دعا کردی ؛ به همه مؤمنان دعا کن : « اذا دَعا احدُکُم فلیَعمّ فانّه اوجب للدعاء » ( هرگاه دعا می‌کنید به دعای خود عمومیت دهید که اجابت را حتمی می‌کند ) در این سه فراز « کلّ » و « نا » همین را می رساند

2- خداست که غنی مطلق است و غنا می بخشد ، نه غیر او ( بِغناکَ )

3- در فراز اول ، فقر می‌تواند هر نوع فقری باشد ؛ خدایا هر کس احساس فقر می کند ، با رحمت خود بی‌نیازش کن ؛ یکی احساس فقر مادی می کند ( مثلاً بدهکار است ) یکی احساس فقر معنوی می کند ... یکی احساس فقر دربُعد از تو می‌کند و ... تو همه را بی‌نیازی ببخش

4- در اصل « غنا خواستن » باید ، خواستن غنای مورد نظر خدا باشد در خصوص فقر مورد نظر خدا ! ( دقّت شود ) .

می‌گوییم :  خدایا ما فقیریم آنگونه که تو می دانی ( نه آنگونه که خود توهّم کرده‌ایم ) آنجا که فرموده‌ای که : یا ایّها النّاس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنیّ الحمید ( ای مردم شما نیازمند به خود خدایید و او غنی و ستوده است )

5- فقر ما فقر ذاتی است . وجود ما عین فقر و عین نیاز به آن غنی علی الاطلاق است و هیچ فقری بدتر از جهل نیست . و هیچ جهلی بدتر از جهل معرفتی نیست و اینکه خدا را آنگونه که حق قدر اوست نشناسیم .

6- در فراز آخر بار دیگر اعتراف می کنیم که فقری که در فراز اول از خدا خواستیم در مورد همه فقراء آن را با بی‌نیازی خود کفایت کند ، ما نیز به آن فقر مبتلا هستیم . امام حسین ( علیه السلام ) در فرازی از دعای عرفه می فرماید : « إِلَهِی أَنَا الْفَقِیرُ فِی غِنَایَ فَکَیْفَ لا أَکُونُ فَقِیرا فِی فَقْرِی. » ... و عجیب‌تر ، این فراز است : « إِلَهِی کَیْفَ لا أَفْتَقِرُ وَ أَنْتَ الَّذِی فِی الْفُقَرَاءِ أَقَمْتَنِی أَمْ کَیْفَ أَفْتَقِرُ وَ أَنْتَ الَّذِی بِجُودِکَ أَغْنَیْتَنِی » 

عارف به جایی می رسد که در عین احساس فقر در مقابل خدا ، از همه خلق بی‌نیاز می‌شود . و اینجاست که این دعای او به اجابت رسیده که : « الهی فی نفسی فذللنی و فی اعین النّاسِ فَعظّمنی »

خدایا ما را با غنا و بی‌نیازی خود از همه مراتب فقر نجات بخش و به خودت برسان .

الهی آمین

یا حق 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلامٌ علیکم

طاعات مقبول درگاه احدیّت

نگاهی نو به فرازی از دعای ماه رمضان (1)

اللهمّ ادخل علی اهل القبور السّرور

خدایا در دل مردگان ، شادی داخل بفرما ... « دلمردگان » را شاد کن ! ... خدایا آیا جز این است که ما در دوری از تو ، مردگان متحرّکی بیش نیستیم ؟! ... آنان که در قرب تو هستند نیز دنبال آب حیات حقیقی یعنی « عشق به تواند » ، آنکه  « جرعه نوش باده محبت تو با جام معرفتتت » هستند با این حال ندای « اینَ کنتَ یا ولی المؤمنین » سر داده‌اند « و سقاهم ربّهم شراباً طهورا » امروز برایشان نقداً حاضر است و شادند ازغم هجران تو در قرب تو !

ما جداماندگان و گم شدگان در وادی حیرت چه کنیم !؟ ... نور شعلة هدایتت را نمایاندی و دنبال نار تاریک بعد از تو روان شدیم ! ... « فایت تذهبون » گفتی و ما پیروی کردیم « خطوات شیطان » را . ولی : « هل یرجعُ العبد الآبقُ الّآ الی مولاه ام هل یُجیرُهُ مِن سخطه احدٌ سواه ؟! ... » آیا برده فراری جز به سوی « مولی و سرور » مهربان خود جایی برای بازگشت دارد ؟! و آیا کسی غیر از مولایش توانایی دارد او را از خشم مولایش راهیی بخشد ؟!

خدایا

شادم کن به پیامی که بر قلبم می‌فرستی و آن پیام این باشد که گذشته و آینده مرا بخشیده‌ای !! که ... « انّا فتحنا لکَ فتحاً مبیناً لیغفر لک الله ما تقدّمَ مِن ذنبِکَ و ما تأخّر » دیگرانی که تو را نشناخته اند این را از تو توقّع نخواهند داشت چرا که آنان جزء کسانیند که درباره آنان فرموده‌ای : « الذینَ یبخلونَ و یأمرونَ النّاس بالبُخل ... » آنان حتی نمی دانند که پروردگارشان « بخیل » نیست ... آنان حتّی ــ به خاطر ذات مرهون « شحّ » خود ــ  از اینکه خدای کریمشان کلّ مخلوقاتش را بیامرزد نگرانند !!

امّا من امید آن دارم که تو مهربان که زود راضی می‌شوی ، به من مرحمت کنی آنچه را از تو خواسته‌ام و تو می دهی ! ... چرا ندهی که تو کریمی
یا اکرم الاکرمین و یا ارحم الرّاحمین اُدخل علی اهل القبور السرورِ باِخراجهم من القبور التی هم فیه مع البعد منک ...

بسم الله النّور
با سلام به همه 

این هم سهم من در جشن تولد آقامون  :
.
در سینه من عشق تو شد حک آقا
مانند تو ، « خوب » نیست بی‌شک آقا
از من بپذیر حضرتِ عشقِ عزیز!
تبریک ! ... تولّدت مبارک آقا ...

و یک رباعی دیگر :
در مکتب عشق درس آموخته ایم
از حبّ علی و آل او سوخته ایم
تقدیم به سید علی خامنه ای
از عشق و جنون هر آنچه اندوخته ایم

آقا ! الهی همیشه زنده و پاینده و مؤید به نصر خدا باشید تا ظهور امام زمان و در کنار ایشان

بسم الله الرّحمن الرّحیم 

سلام

گاهـــــــــــــــــــــــی زمان چه زود می گذرد ... گاهی ؟! ... نه ، همیشه ! 

پارسال ماه رمضان یادتان هست و ... « شب قدر » !

امروز هم چشم به هم گذاشتیم و اینقدر از ماه رمضان امسال گذشت

اگر خوب نگاه کنیم ـ مثل این است که ـ الآن من و شما مرده‌ایم ... و بی خداحافظی رفته ایم  !

تاریخِ مصرف ما تا همین فرداست ؛ تا « همین فردایی » که فکر می کنیم هیچگاه نمی‌رسد ،  !

با این شتابی که زمان دارد ، « فردا » خیلی وقت است رسیده است و ما متوجه نشده‌ایم

مرده‌های ما همین سکوت را فریاد می زنند : « که ما هم مثل شما بودیم و الآن افسوس « وقت » داشته‌ی نداشته‌ی خود را می‌خوریم »

در قرآن آمده که برخی پس از مردن از خدا می خواهند که آنان را به دنیا برگرداند : « ... ربّ ارجعونِ لعلّی اعملُ صالحاً فیما ترکتُ » تا اعمالی را که انجام نداده اند را انجام دهند ( و جوابشان منفی است )

بیا فکر کنیم ما هم مرده بودیم و این درخواست را کرده ایم و ما را برگردانده اند و همین چند لحظه بعد باید باز برگردیم به : مرگ »

و خدای مهربان ما همین را گفته :

انّهم یَرونَه بَعیداً و نراه قریباً ( آنان ، آن ـ قیامت ـ را دور می‌بینند و ما ـ خدا ـ آن را نزدیک می بینیم)

و خدائی‌شده‌ها ، ( اهل ایمان ) قیامت را نزدیک می‌بینند و برایش کاری می‌کنند .

و عمر ما ساعت شنی‌ای است که آنقدر که ریخته مشخّص است امّا آنقدر که مانده ... نه ... پس در این معامله و معادله کمی بیشتر باید دقّت کرد

یا حق

بسم الله الرّحمن الرّحیم

خدایا !

خدایا ! ... من که بزرگ شدم توفیق « هیچ وقت به نامحرم نگاه نکردن » رو به من عنایت بفرما

خدایا ! ... به زنان جامعه ما عفّت حقیقی مرحمت بفرما

خدایا ! توفیق قرآن خواندن همه روزه ( هم توی ماه رمضان هم روزهای دیگه ) به همه مرحمت بفرما

خدایا ! ... توفیق نمازشب خواندن ( حداقل توی ماه رمضان ) به ما عنایت بفرما

خدایا ! ... حال دعا کردن به من و مامان و بابا مرحمت بفرما !

خدایا ! ... توفیق روزه کله گنجشکی ( لااقل ! ) به مامان و بابا عنایت بفرما !

خدایا ! ... مامان من نمی ذاره من مقنعه بذارم ! ... توفیق مقعه گذاشتن به من و مامان من مرحمت بفرما !

خدایا ! ... بابای من مسجد نمی‌ره ، هی می‌شینه سریال نگاه می‌کنه ! توفیق مسجد رفتن به من و مامانم و داداش و بابا عنایت بفرما !

خدایا ! ... می‌گن « اشک » ریختن رو خیلی دوست داری ! ... به من توفیق گریه کردن بیشتر توی شب مرحمت بفرما !

خدایا ! ... وایسا فک کنم چه دعایی بکنم ! ... اوممم ... آهان ! ... خدایا این دعاهایی که اینا کردن رو قبول بفرما !