بسم الله الرّحمن الرّحیم
با سلام به همه
چرا پیام می‌فرستیم ؟!
چرا نظر می گذاریم ؟!
« ارتباط » ! جواب همین است و بس !
همه دوست دارند با غیر از خودشان « ارتباط » برقرار کنند و از طرف دیگران با آنان ارتباط برقرار شود . احساس نیاز آنان را به این کار وامی‌دارد ، در برخی از افراد این احساس نیاز ضعیفتر است و در برخی دیگر قوی‌تر .
چرا » ارتباط » و چرا « احساس نیاز » ؟
همه دنبال آرامش و آسودگی خیال و فضایی سرشار از « تنفس صبح » هستند .
می‌رسند ؟!
نه ! نمی‌رسند !
چرا ؟
چون مسیر را گم می کنند .
هدفشان چیزی است که برای خودشان تعریف نشده است ، به مثال زیر با دقّت توجه بفرمایید :
متن می‌نویسد ، پیام می‌فرستد و منتظر می‌نشیند که مورد توجه یکی قرار بگیرد و برایش نظری بفرستد . خبری نمی‌شود ! ... چند ساعت بعد می‌رود می‌بیند یکی نظر داده ( مثلاً یک نظر خوانده نشده در صفحه شخصی خود می‌بیند ) با سرعت روی آن کلیک می‌کند ببیند چه کسی برایش نظر داده و چه نوشته ؛ باز می‌کند ، نظر را می‌خواند ، شاید جوابی هم زیرش می‌نویسد امّا احساس آرامش نمی‌کند ، هنوز عطش نظرخواهی او شعله‌ور است ، اگر در آن واحد برایش 20 نظر هم برسد ، او آرام نخواهد شد ( برای لحظه‌ای شاید ! ) حالا به نظرها جواب هم داد ؛ با خودش می‌پرسد : « خوب ! حالا دلت چه می‌خواهد ؟ ... به هئفت رسیدی ؟ ! » می‌بیند نه ! نرسیده است ؛ اینهمه به‌به و چه‌چه شنیده امّا زیاد قانع نشده !
عزیزان !
فقط یک چیز آدم را راحت و آرام می‌کند و آن یک چیز « یاد خداست »
نه اینکه نماز بخوانیم و هی پشت سر هم لا اله الّا الله بگوییم‌ها ! ، نه !
یاد خودِ خدا !
طرف یاد « ذکر » است نه یاد مذکور !
برای همین است که آرام ندارد .
حالا ... ننویسیم !؟
بنویسیم
برای او بنویسیم ؛ ( خدا را می‌گویم ! ) طوری بنویسیم که او خوشش می‌آید ؛ بعد از خودمان بپرسیم : « واقعاً خوشش آمده یا نه ؟! » اگر خوشش نیامده باشد چه ؟! ... وای ! نکند خوشش نیامده باشد ! »
اگر : او » خوشش نیامده باشد « عالم و آدم خوششان بیاید ده‌شاهی هم نمی‌ارزد ؛ اگر او خوشش بیاید و عالم و آدم انکارت کنند ، نوشته‌ات بدون قیمت ( فراقیمت ) خواهد بود .
یوسف را خواستند بفروشند ماندند که چقدر بفروشند می‌گویند آخرش قرار شد یوسف یک طرف ترازو بنشیند و هر کس طرف دیگر هم‌وزنش طلا قرار داد یوسف مال او !
و عزیز مصر توانست یوسف را بخرد !
رفیق !
طوری بنویس که خود خدا فقط خریدارش باشد ، آنوقت همه انگشت خود را برای نوشته‌ات خواهند برید !
می‌گویی نه ! امتحان ضرری ندارد
بسم الله ... !!
.: Weblog Themes By Pichak :.